Ucz się dziecko ucz, byle pod klucz!

O tym jak polski system edukacji ogłupia nas od dawna i pozbawia twórczego myślenia każąc myśleć tak jak autor klucza, bez wyciągania własnych, często bardziej słusznych wniosków wiemy już od dawna.

"Tomasz Rożek, doktor fizyki i szef działu naukowego "Gościa Niedzielnego" napisał w tym roku maturę. Co prawda ma już doktorat z fizyki, ale na tegorocznym egzaminie z polskiego pojawił się fragment jego książki, więc postanowił sprawdzić, ile punktów dostanie. Okazało się, że jego interpretacja tekstu nie pokrywa się z tym, czego oczekuje komisja egzaminacyjna przygotowująca klucz." natemat.pl

Żeby było jeszcze śmieszniej (a może żałośniej) Wisława Szymborska nie potrafiła zinterpretować własnego wiersza zgodnie z maturalnym kluczem. 

Jako uczennica 3 klasy szkoły średniej coraz bardziej się zastanawiam jak to się dzieje, że w sejmie wszyscy powtarzają "trzeba w dzieciach rozbudzić kreatywność" a następnego dnia akceptują naukę pod klucz, pozbawianą kreatywności, wnioskowania i zastanawiania się nad tym co ten tekst wnosi do naszego życia. Zamiast kreatywności uczymy się co autor miał na myśli. Co gorsza nie co autor tekstu, tylko autor klucza.

Przeprowadzono badania na temat inteligencji i nieszufladkowego (wręcz oczywistego) myślenia. Dzieciom przed pójściem do szkoły i uczniom szkół średnich rozdano takie same testy. Ok 90% dzieci zdało test, natomiast tylko 7% uczniów szkół średnich udzieliło przynajmniej jednej poprawnej odpowiedzi. Zadania były bardzo proste, dla uczniów szkół średnich, aż za proste. Jednym z zadań było określenie w którą stronę porusza się autobu:

 

Dzieci odpowiedziały, że w lewo, natomiast uczniowie szkół średnich mieli ogromny kłopot z udzieleniem odpowiedzi. 

Uzasadnieniem dlaczego tak uważają były słowa "To przecież oczywiste! Bo nie widać drzwi."

Czemu takie "oczywistości" umykają osobą uczącym się w szkołach średnich?

Masz pomysł, chcesz go zrealizować, jedyne co słyszysz "ale tego się nie da zrobić", rezygnujesz, za parę miesięcy okazuje się, że gdzieś indziej, ktoś inny mógł i dało się. On zdobywa uznanie, a Ty tylko plujesz sobie w brodę, że posłuchałeś kogoś, że się nie da!

Paradoksalnie bardzo często zadaje pytanie na lekcji "ale mam odpowiedzieć tak jak myślę, czy tak jak powinno być w kluczu?" Z wyrozumiałości nauczyciela najczęściej słyszę "i tak i tak", po czym uznaje, że moje spostrzeżenia są słuszne, ale dobrze, że jestem w stanie odpowiedzieć tak jak autor klucza, bo w większości przypadków autora tekstu nie pyta się o zdanie, lub nie ma takiej możliwości przy omawianiu lektur sprzed 80lat.

Nie dajmy się zwariować, nasze spostrzeżenia, nasze myślenie choć czasem nie zgodne z kluczem odpowiedzi, może być o wiele lepsze i wnoszące więcej do życia niż to co próbują nam wmówić autorzy kluczy. A na pewno jest bardziej wartościowa - bo jest to NASZA opinia, niczyja inna.